ହୃଦୟ ହଜିଯାଇଛି ଖୋଜିବା ଅସମ୍ଭବ ତାଙ୍କର ଦେଖା ହେବା ବି ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପୃଥିବୀରେ ଚାଲିବା ଦୁଃଖ ବଞ୍ଚିବା ହୋଇ ଯାଇଛି ଲୁହଲହୁର ଦେହ । କାହାକୁ ସାଥିରେ ସାଥି କରି ଚାଲିବି ସବୁ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ।। କାରଣ ସିନ୍ଦୁର ହଜିଛି ଶୁଭ ରାତିରେ,,,, ସବୁକିଛି ହୋଇ ଗଲାଣି ଅଭିଶାପର ଆୟୁଷ ବସନ୍ତ ହାତରେ ଆଉ ନାହିଁ ଫଗୁଣର ମହକ ଜହ୍ନ ହାତରେ କେବଳ ରହିଛି ଜୋସ୍ନା ବଦଳରେ ଅମାବାସ୍ୟାର କଳଙ୍କ ସିନ୍ଦୁକ ଭିତରେ ନାହିଁ ଆଉ ସେ ସିନ୍ଦୁରର ରୂପଲାବଣ୍ୟ କେମିତି ଖୋଜିବି ହଜିଯାଇଛି ସେ ସିନ୍ଦୁର ର ସୁହାଗ ଏଇତ ବୋଧହୁଏ ବାକି ସିନ୍ଦୁର ସେ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ କିନ୍ତୁ ମୋ ପାଇଁ ସିନ୍ଦୁର ହଜିଛି ଶୁଭ ରା

ହେ ଈଶ୍ୱର ତମେ ଏ ସୃଷ୍ଟିର କଳାକାର ମୁଁ ଵି ମୋ କବିତା ସଂସାର ରେ କଳାକାର ଆମେ ଗୋଟିଏ ବହିର ଦୁଇଟି ଆଗପଛ ମଲାଟ ।। ହେଲେ ତମେ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ମଣିଷ ତମ ବେଦ ବେଦାନ୍ତ କୁ କର୍ଣ୍ଣ ଗୋଚର ନକରି। ମୁଁ ସେମିତି ବେଳେ ଲଜ୍ଜିତ ହୁଏ ସେ ମଣିଷ ଯେତେବେଳେ ମୋ କବିତାକୁ ପଢେ ।। ହାରିଗଲି ପ୍ରଭୁ ତମେ ନିକଟରେ ମୁଁ ସାଘାଂତିକ ଭାବରେ ହାରି ଗଲି। ପାରିବତ ମୋତେ ତମ ସେ କୋମଳ ଚପଳତାର ହାତରେ ସ୍ପର୍ଶ କରିବା ର ଅନୁଭବ ଦେବ ।। ଆପଣଙ୍କ ଏ ସୃଷ୍ଟିରେ ଆଖି ବନ୍ଧି ଲୁହ ନିକଟରେ,,,,,,, କବି : ବାବାଜୀ ଚରଣ ସାହୁ ଠିକଣା : ଦକ୍ଷିଣ ଉଷୁମା, ଫୁଲନଖରା, କଟକ

ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ରଖି ପାରିଲେ ସେ ହୋଇ ଯାଏ ସ୍ୱର୍ଗ ର ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ପୁରୀ ହୃଦୟରେ ତାକୁ ସ୍ଥାନ ଦେଲେ ସେ ପାଲଟି ଯାଏ ସ୍ୱପ୍ନର ସାତ ସିନ୍ଧୁ ଆଖି ର ପଲକରେ ଲୁଚେଇ ରଖି ଦେଲେ ସେ ହୁଅନ୍ତି ଆଲିଙ୍ଗନ ଆଳାପ ମଧୁଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟା ଲୁହର ଆତ୍ମିୟତାରେ ଭିଜେଇ ଦେଲେ ସେ ହୁଅନ୍ତି ମଧୁବନର ମାନସୀ ମଇନା ପ୍ରେମର ପ୍ରଣୟ ରେ ଛନ୍ଦି ଦେଲେ ସଜ ଲେଖନ୍ତି ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ରୁ ଅନେକ କବିତା।।ତାଙ୍କ ନାଁ ବନ୍ଧୁତା ।। କବି : ବାବାଜୀ ଚରଣ ସାହୁ ଠିକଣା : ଦକ୍ଷିଣ ଉଷୁମା, ଫୁଲନଖରା, କଟକ

ମୋ ବାପା ଜଣେ ଅଭନେତ୍ରୀ ନୁହନ୍ତି କିନ୍ତୁ... ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭଲ ଅଭିନେତ୍ରୀ ବୋଲି ଜାଣିଛି... ମୋ ବାପା ଉପରୁ ନଡ଼ିଆ ଭଳି କଠୋର କିନ୍ତୁ ଭିତରେ ନରମ..ଘରେ ପଇସା ପତ୍ର ର ଅଭାବ ଅସୁବିଧା ହେଲେ କେବେ ଜଣେଇବାକୁ ଦେଇନାହାନ୍ତି... ନିଜ ପେଟ କାଟି ମୋ ଖାଇବା ପିଇବା ଖର୍ଚ୍ଚ ଉଠେଇଛନ୍ତି... ମୋ ବାପା ମୋତେ ନେଇ ମହଙ୍ଗା ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିବାର ମୁଁ ଜାଣିଛି...ମୋ ବାପା ଭଲ ଅଭିନୟ କରି ଜାଣିଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣିଛି....ମୋ ବାପା ଗୋଟେ ଭଲ ଅଭିନେତ୍ରୀ ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣିଛି ଲେଖିକା : ଶିବାନୀ ଦାସ ଠିକଣା : ରାଜଗାଙ୍ଗପୁର

କଥାରେ ଅଛି " ବାପା ଥିବା ପୁଅ ସଭାରେ ହାରେନା " , " ମା କୋଳେ ଛୁଆ ସଂସାର ଡରେନା " , ବାପା ହେଉଛନ୍ତି ଘରର ଛାତ ସଦୃଶ, ଯେମିତି ଛାତ ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ କାକର ସବୁ...

ପଶୁ ଟେ ହୋଇବ , ପକ୍ଷୀ ଟେ ହୋଇବ ମଣିଷ ହୋଇବ ନାହିଁ , କାନ୍ଦି , କାନ୍ଦି ତୁମ ରାତି ପାହିଯିବ , ଲୁହ ତ ଶୁଖିବା ନାହିଁ !! ମଣିଷ ଜନମ ଅଭିଶାପଟିଏ ...

ପରିବାର ଖୁସି ପାଇଁ ନିଜ ଆଶା ଓ ଖୁସି କୁ ତ୍ୟାଗ କରି ଆସୁଥିବା ଝିଅଟିଏ, ସେଇ ତ୍ୟାଗ ର ମୂଲ୍ୟ ବୁଝି ଯିବ ନା ତୁମେ । ମୁଁ ଏମିତି ହିଁ ଟିକେ,ସମ୍ଭାଳି ପାରିବ ନା...

ଦୁଃଖ ! ଯେ ନିଜର ନଥିଲା ନିଜର ହେଲାନି ତା ପାଇଁ ହସର ଫମ୍ପା ଆବରଣ ତଳେ ଆପଣା ଲୁହକୁ ଛାତି ତଳେ ଯାକି ମୁଁହ ମାଡି ଲୁଚି ଲୁଚି କାନ୍ଦୁଥିବା ମଣିଷ କିଏ କା ପଛରେ...

ସମୟ ଆଖିରେ ଲୁହ ସହିହେଉ ନାହିଁ କହି ହେଉ ନାହିଁ ଏମିତି ଏକ ସ୍ୱର୍ଗର ରଚିତ ଇତିହାସ ଜୀବନ ଥାଇ ବି ହୃଦୟ ଆଖିରେ ଅସରନ୍ତି କୋହ ।। ସବୁ ସହିଲା ପରେ ବି ସମୟ ଅବିବେକି...

ଆସିବା ପାଇଁ କାହିଁକି ଏତେ କରୁଛନ୍ତି ବିଳମ୍ବ ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଧର୍ଯ୍ୟର ସାହସ ଆସିବେ ନୌକା ରଜ ନା ଅଶ୍ୱରେ ଆଉ କେଉଁ ବାହାନାରେ ତୁମ ପାଇଁ ଏଧରା ...

କିଏ ବା ବୁଝିବ ଏକ କବିର ବେଦନା... ତା' ଜୀବନେ ସେ ସହିଛି କେତେ ଯେ,ଯାତନା । ଭାବନା ରାଇଜେ ଭାବ ବିହ୍ଵଳିତ ହୋଇ, ରାତି ପାହେ ତା' ଅଜ୍ଞାତେ ପାରେନାହିଁ ଶୋଇ କେତେ...

ଶୁଣିଥିଲି ପରୀ ରୁହନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗରେ ମୋ ମା କୁ ଦେଖି ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରିଲିନି ସତରେ | କୁହୁକ ବାଡ଼ି ଧରି ପରୀ ପୁରା କରେ ଇଚ୍ଛା ସମସ୍ତଙ୍କରି, ମା' ଇଛା...

ସବୁ କିଛି ସମ୍ଭବର ଉପରେ ତମେ ଅବସ୍ଥିତ ତଥାପି ଧରିବା ମୋ ପକ୍ଷରେ ହେଉଛି ଅସମ୍ଭବ ଚାରି ବେଦର ସମାହାର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ତୁମ୍ଭର ସ୍ଥିତି ମୌସୁମୀ ର ଆଗମନର ଅନ୍ତରାଳରେ...